شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۶۶۷
۱
پادشه حکم ما روان بنمود
هم به نام خودش نشان بنمود
۲
هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان بنمود
۳
در میخانه را گشود به ما
راز پنهان به ما عیان بنمود
۴
حکم تاج و کمر به ما بخشید
این عطا او به ما چنان بنمود
۵
رو در آئینهٔ دلم بنمود
نام تمثال خویش جان بنمود
۶
نقد گنج خزانهٔ اسما
جمله انعام این و آن بنمود
۷
نعمت الله در ازل بنواخت
تا ابد میر عاشقان بنمود
نظرات