شاه نعمت‌الله ولی

شاه نعمت‌الله ولی

غزل شمارهٔ ۷۷۰

۱

نقشش نه خیالی است که در خواب توان دید

یا ماه هلالی است که در آب توان دید

۲

هر دیده که او مست شد از جام الهی

در شیخ عیان بیند و درشاب توان دید

۳

خورشید جمالش به تو گر روی نماید

آن نور در آئینهٔ مهتاب توان دید

۴

گر بر تو در گنج خزائن بگشایند

آن گنج نهان گشته ز هر باب توان دید

۵

اعیان همه آئینهٔ اسمای الهی است

مربوب توان دیدن و ارباب توان دید

۶

محبوب و محبند همه عالم و آدم

او را به یقین با همه احباب توان دید

۷

گر سید و بنده به هم ای دوست ببینی

نورند که در دیدهٔ اصحاب توان دید

تصاویر و صوت

دیوان قدر توامان سید نورالدین شاه نعمت الله ولی (به انضمام پیش گویی های شاه نعمت الله ولی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - سید نورالدین ماهانی کرمانی (شاه نعمت الله ولی) - تصویر ۳۱۳

نظرات

user_image
یزدانپناه عسکری
۱۴۰۲/۰۲/۱۴ - ۱۸:۱۳:۰۹
[محیی الدین بن عربی] فص 9 حکمة نوریة فی کلمة یوسفیة لأنَّ أسماءَهُ لَها مدلُولانِ: الْمَدلُولُ الواحدُ عینُهُ و هُوَ عَینُ المسمّی و المدلولُ الآخَرُ ما یَدُلُّ علیهِ مِمّا یَنْفَصِلُ الاسمُ بهِ مِنْ هذا الاسمِ الآخَرِ و یَتَمَیَّزُ فص21 حکمة مالکیة فی کلمة زکریاویة فَیَدْعُو بِها فِی الرَّحْمَةِ مِنْ حَیْثُ دَلالَتِها عَلَی الذّاتِ الْمُسَمّاةِ بِذلِکَ الاسْمِ لا غَیْرُ، لا بِما یُعْطِیهِ مَدْلُولُ ذلِکَ الاسْمِ الَّذی یَنْفَصِلُ بِهِ عَنْ غَیْرِهِ و یَتَمَیَّزُ [یزدانپناه عسکری*] جامع جمیع اسماء از جهت ذات، منفصل و متمیّز و دسته کننده اسماء