شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۹۶۷
۱
آن یکی از هر یکی می جویمش
دو نمی گویم یکی می گویمش
۲
دیده گر نقش خیال غیر دید
پاکبازانه روان می شویمش
۳
شد معطر عالمی از بوی او
این چنین بوی خوشی می بویمش
۴
یک حقیقت در دو عالم رو نمود
در دو عالم آن یکی می گویمش
۵
سیدم تخم محبت کاشته
از محبت من چنین می رویمش
نظرات