
شاه نعمتالله ولی
قطعهٔ شمارهٔ ۱۰۷
۱
چو پادشاه در عالم گدای حضرت اوست
گدای حضرت او باش و پادشاهی کن
۲
چو در طریق مروت موافقت شرط است
مکن مخالفت او و هر چه خواهی کن
۳
به نزد اهل ارادت ، توئی مناهی تو است
رضای او طلب و توبه از مناهی کن
۴
اگر امید نداری به صبح روز وصال
می شبانه خورد و خواب صبحگاهی کن
۵
در آ به خلوت دیده چه نور خوش می بین
وطن چو مردمک دیده در سیاهی کن
۶
به چشم ما نظری کن که نور او بینی
نظر به دیدهٔ این مظهر الهی کن
۷
مباش بندهٔ دنیا بیا و چون سید
بکوش و سلطنت از ماه تا به ماهی کن
نظرات