شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۱۰
۱
خاک در میخانه مگر بیخته اند
کاین گرد و غبار را بر انگیخته اند
۲
یا ماه رخان خطهٔ ماهانند
کز زلف عبیر در جهان ریخته اند
نظرات