شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۱۲
۱
رند آن باشد که میل هستی نکند
وز خویش گذشته خودپرستی نکند
۲
در کوی خرابات مغان رندانه
می نوش کند مدام و مستی نکند
نظرات