شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۲۴
۱
انسان خوشی محققی پیش آید
صد دل به دمی ز دلبران برباید
۲
آن نور دو چشم نعمت الله بود
حق بیند و حق به مردمان بنماید
نظرات