شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۷
۱
تا بر سر ما سایهٔ شاهنشه ماست
کونین غلام و چاکر درگه ماست
۲
گلزار و بهشت و حور خار ره ماست
زیرا که برون ز کون منزلگه ماست
نظرات