شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۷۱
۱
مجنون و پریشان تو ام دستم گیر
خود می دانی آن تو ام دستم گیر
۲
هر بی سر و پای دستگیری دارد
من بی سر و سامان تو ام دستم گیر
نظرات