شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۱۷۲
۱
ننشین بنشین وز همه عالم برخیز
عالم چه بود ز بود عالم برخیز
۲
در کتم عدم بیا و با ما بنشین
از بود وجود خویشتن هم برخیز
تصاویر و صوت
نظرات