شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۲۰۷
۱
تا تیغ به عشق از نیام آخته ام
پا و سر و دست عقل انداخته ام
۲
بی زحمت آب و گل من این معنی را
بشناخته ام چنان که بشناخته ام
تصاویر و صوت
نظرات