شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۲۳۲
۱
با شمع رخش دمی چو دمساز شدم
پروانهٔ مستمند جانباز شدم
۲
آن روز که این قفس بباید پرداخت
چون شهبازی به دست شه باز شدم
نظرات