شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۲۴۰
۱
در خلوت دل یار نهان می بینم
پیداست به علم او روان می بینم
۲
ازدیدهٔ کور روشنائی مطلب
عینی است عین و من عیان می بینم
نظرات