شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۲۴۴
۱
زان باده نخورده ام که هشیار شوم
آن مست نیم که باز بیدار شوم
۲
یک جام تجلّی بلای تو بَسَم
تا از عدم و وجود بیدار شوم
نظرات