شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۳۱۶
۱
بی آینه تمثال نماید هی هی
بی مهر به شب ماه بر آید هی هی
۲
سوزد سبحات وجه او دیدهٔ ما
گر پردهٔ وجه برگشاید هی هی
نظرات