شاه نعمتالله ولی
رباعی شمارهٔ ۳۸
۱
درد تو ندیم دل شیدای منست
ورد تو نهان و آشکارای منست
۲
کفر سر زلف تو که جانم به فداش
کفرش خوانند نور ایمان منست
نظرات