شاطر عباس صبوحی
شمارهٔ ۱۴ - پریزاد
۱
تا مرا عشق تو، ای خسرو خوبان به سر است
پند هفتاد و دو ملت به برم بی‌اثر است
۲
نه من اندر طلبت بر در دیر و حرمم
هر که جویای جمال تو بود، دربدر است
۳
می‌نماید که تو از خیل پریزادانی
کی به این دلبری و حسن و لطافت بشر است؟
۴
واعظ از عشق رخت منع من زار کند
گرچه پندش پدرانه است ولی بی‌اثر است
۵
دل مبندید به اوضاع جهان هیچ که من
آزمودم، همه اوضاع جهان بی‌ثمر است
۶
عاشق کوی تو از تیغ نگرداند روی
تیغ ابروی تو را جان صبوحی سپر است
نظرات
یدابا مصاع
تردید