شاطر عباس صبوحی
شمارهٔ ۴۷ - اشتیاق جمال
۱
شبی به خواب زدم بوسه بر لبش به خیال
هنوز بر لب آن شوخ می‌زند تبخال
۲
ز چاک پیرهن اندام نازکش ماند
چو عکس برگ گل اندر میان آب، زلال
۳
بنوش باده که اندر طریقت عشق است
چو شیر مادر، خون حرامزاده حلال
۴
صبا ز روی تو گیرم نقاب بردارد
که راست تاب تماشایت ای بدیع جمال
۵
دو ابروان کمانش بدیدم و گفتم
یقین که اوّل ماه و عیان شدست هلال
۶
نمود تا که بمن رخ ز خویشتن رفتم
نبود صبر چنینم باشتیاق جمال
۷
اگر ببزم صبوحی شبی رسد قدمش
نثار مقدم او جان دهیم مالامال
نظرات