صوفی محمد هروی
بخش ۷۳
۱
وه چه خوش باشد در ایام بهار
باده گلگون و ساقی گلعذار
در جواب او
۲
صحن بغرائی که باشد سیر دار
گر بیابی وقت را فرصت شمار
۳
گرده های میده محبوب من است
خوش بود محبوب یاران در کنار
۴
شد نهان در قند رخسار برنج
مه شود پنهان چو پیدا شد غبار
۵
گفت از گیپا شمیم من به است
زین خطا شد رو سیه مشک تتار
۶
دانه انگور سازد تازه جان
این سخن درست اندر گوش دار
۷
تا بدیدم شربت قند و گلاب
در خمارم، آب سردم از خمار
۸
بهره ها یابی تو از خوان نعم
گر در آئی همچو صوفی مردوار
نظرات
علی دادمهر