طبیب اصفهانی

شمارهٔ ۱۹

گرچه ما را دسترس بر دامن آن ماه نیست

شکرلله از گریبان دست ما کوتاه نیست

بیقرار عشق را از محنت هجران چه باک

سیل را اندیشه از پست و بلند راه نیست

می کند دلجوئی احباب ما را بی حضور

وقت آنکس خوش که از حالش کسی آگاه نیست

گاه می گریم ز هجر و گاه می نالم ز عشق

حاصل شمع وجودم غیر اشک و آه نیست

در سراغش خضر ما آوارگی باشد طبیب

چون جرس چشم از پی منزل مرا در راه نیست