طبیب اصفهانی
شمارهٔ ۸۲
۱
زبامی چو بینم که ماهی برآید
به یاد توام از دل آهی برآید
۲
زدل هر دمم گرنه آهی برآید
کی از کنج چشمش نگاهی برآید
۳
ندارد ملک چون سرداد خواهان
چه از ناله دادخواهی برآید
۴
بسی تیره روزم، بود کز کناری
شبم را فروزنده ماهی برآید
۵
خوشم با جفایش دلی چون شکیبم
که نپسندد از سینه آهی برآید
۶
زمردم نهان ریز خونم مبادا
که فردا بقتلم گواهی برآید
۷
بود کز تو ای ابر رحمت زخاکم
گلی گر نروید گیاهی برآید
۸
رسد آنچه بر ما ز فیض گدائی
که از همت پادشاهی برآید
۹
بتاج شهان گرزند خنده شاید
گلی گر ز طرف کلاهی برآید
۱۰
بود گر امید وصالی چه پروا
به هجران اگر سال و ماهی برآید
۱۱
ز بس ناتوانی، طبیب جفاکش
ز دل ناله‌اش گاه‌گاهی برآید
نظرات