طبیب اصفهانی
شمارهٔ ۸۳
۱
مرا کام دل گر ز یاری برآید
خوشم، گر پس روزگاری برآید
۲
زهم گر بر آید دو عالم چه پروا
مبادا که یاری ز یاری برآید
۳
بما چند کاوش، حذر کن ز آهی
که از سینه دلفگاری برآید
۴
فکندیم کشتی ببحری و مشکل
کزو پاره ای از کناری برآید
۵
زصحرای عشقت گلست آنچه روید
محالست ازین دشت خاری برآید
۶
طبیب و غم عشق او جای رحمست
چه از صرصری با غباری برآید
نظرات