ترکی شیرازی
شمارهٔ ۱۱۶ - گنج شایان
۱
ای جمالت! زماه تابان به
لب لعلت، ز آب حیوان به
۲
بوی زلفت ز بوی گل خوشتر
خط سبزت ز برگ ریحان به
۳
نیست نخلی چو سرو در بستان
نخل قدت ز سرو بستان به
۴
در دندان صاف رخشانت
از لطافت ز در عمان به
۵
گرچه جان بهتر است از همه چیز
لیک هستی مرا تو از جان به
۶
زهر هجر توام به از تریاق
درد عشق توام ز درمان به
۷
نعمت فقر و گنج درویشی
پیش «ترکی» ز گنج شایان به
۸
«ترکیا» گر هزار دستانی
ور شوی از هزاردستان به
۹
شعر گفتن بود کمال، ولی
نیست چیزی ز حفظ قرآن به
نظرات