ترکی شیرازی
شمارهٔ ۱۱ - بادهٔ ناب
۱
تا کی ای بخت خفتهٔ «ترکی»!
بر نخیزی زخواب قیلوله
۲
خیز از جا که این بیابان راست
غول در راه و راه بیغوله
۳
خیز و جامی بزن، زبادهٔ ناب
با پری پیکران شنگوله
۴
گه یکی را ببوس چهره چو ماه
گه یکی راببوی مرغوله
۵
گاه بشنو زمطربان عراق
لحن ترک و حجاز و زنگوله
نظرات