ترکی شیرازی
شمارهٔ ۴۷ - ایام شاعری
۱
منت خدای را که در ایام شاعری
مدح کسی نگفته و نگرفته ام صله
۲
نه زیر منت کسم و، نه مرا بود
از هیچ کس شکایت و از هیچ کس گله
۳
لب را به هجو کس، نگشودم به هیچ گاه
با آنکه می شدم زکسان، تنگ حوصله
۴
مومن مخوانش آنکه کند هجو مسلمی
کافر به مسلمی، نکند این معامله
نظرات