واعظ قزوینی

شمارهٔ ۲۸

زیور تن صحت اعضاست اهل هوش را

نیست دری پربهاتر از شنیدن گوش را

هست کم حرفی حدیثی معنیش فهمیدگی

از کتاب عقل سطری دان لب خاموش را

بردبارانند بر خلق جهان سرور از آن

داده اند اعضای تن جابر سر خود دوش را

ظرف این بد باطنان را جز خیال خام نیست

زین طبقها وای بردارند اگر سرپوش را

نیست پند تلخ واعظ، آشنای هر مذاق

می برد از هوش این می کبک صاحب هوش را