واعظ قزوینی
شمارهٔ ۳۵۹
۱
ز خوی تند، همان تندخو بجان آید
که هم ز تندی خود سیل در فغان آید
۲
همان قدر که ستم میکنی، ستم بینی
بقدر زور کمان، زور بر کمان آید
۳
ز چنگ خجلت مظلوم، چون رهد ظالم؟
اگر نه پای مکافات در میان آید؟!
۴
ز بس کشیده ام از حرف تند، خجلت ها
ترم از مصرع تندی که بر زبان آید!
۵
چنان کناره نکردیم از جهان واعظ
که حرف عزلت ما نیز در میان آید!
نظرات