واعظ قزوینی
شمارهٔ ۳۷۹
۱
روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار
این شمع بهر روز سیاهت نگاهدار
۲
دل را ز گرد کلفت دشمن برنگ لعل
در پنبه ملایمت خود نگاهدار
۳
خود را بساز و، منتظر لطف دوست باش
چشمی بسو آینه، چشمی براه دار
۴
غمهای خویش را، همه صرف هوس مکن
آهی برای روز ندامت نگاهدار
۵
تا روشنت شود اثر صحبت بدان
آیینه یی برابر روی سیاه دار
۶
دیگر مساز چهره فروزی بباده صرف
رنگی برای خجلت فردا نگاهدار
۷
واعظ چو بگذری ز دل سنگ یار خویش
پاس دل شکسته خود را نگاهدار
نظرات