واعظ قزوینی
شمارهٔ ۹۰
۱
برای نان کشی تا چند از دونان تفوق‌ها
کنی با روزی حق پیش هر ناکس تملق‌ها؟
۲
مگر در خواب بینند اهل دنیا روی بیداری
بود کابوس خواب غفلت، این بار تعلق‌ها!
۳
از آسیب بلاهای زمان گر مأمنی خواهی
بگرد خویشتن گردان، حصاری از تصدق‌ها
۴
به مویی بسته ربط بلهوس با ساده‌رخساران
تنفر می‌شود ده روز دیگر این تعشق‌ها
۵
کف از بالانشینی جا ندارد بحر را در دل
چه دیدند این تهی مغزان، ندانم از تفوق‌ها؟
۶
گهرواری نباشد آبرو در گوهر مردم
درین دریای بی‌پایان، بسی کردم تعمق‌ها؟
۷
چو بال‌افشانی مرغ است در دام و قفس واعظ
کنی گر دعوی آزادگی، با این تعلق‌ها
نظرات