واعظ قزوینی

شمارهٔ ۲۰۶

۱

ز بس داغست از رنگینی لبهای میگونش

بمثقب رگ زنی گر لعل را، ناید دگر خونش

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات