واعظ قزوینی
شمارهٔ ۱۲۴
۱
نبود چو حضور قلب و مژگان تری
فیض ز نماز خویش چندان نبری
۲
خاکت بر سر، این چه حضور است که تو
در پیش حق استاده و جای دگری؟!
نظرات