واعظ قزوینی
شمارهٔ ۱۲۷
۱
آمد پیری و، رفت ایام خوشی
در کام شود زهر، اگر شهد چشی
۲
در تن اثری نمانده دیگر ز حیات
وقت است که وارهیم از این مرده کشی!
نظرات