واعظ قزوینی
شمارهٔ ۴۶
۱
هر بی جگری ز تنگ دنیا نگذشت
هر گل بدن از خار تمنا نگذشت
۲
زین بحر، گذر با دل نازک نتوان
با مشک حباب کس ز دریا نگذشت
نظرات