واعظ قزوینی
شمارهٔ ۴۸
۱
مستی جوانیم بطاعت چو نهشت
گفتم: این تخم، پیریم خواهد کشت
۲
دنیا همه کرد پیریم صرف أمل
زین پنبه چه رشته ها که این زال نرشت!
نظرات