واعظ قزوینی
شمارهٔ ۷۳
۱
گر باده غم نصیب ما زین خم بود
در خنده بیباکی ما غم گم بود
۲
ممنون عطای کس نگشتیم، جز این
کاین خنده ما ز کیسه مردم بود
نظرات