واعظ قزوینی
شمارهٔ ۷۶
۱
تا از دم گرمی سخنی سر نشود
دل از ایمان ترا منور نشود
۲
ایمان اخگر، دل سیاه انگشت است
بی دم انگشت هرگز اخگر نشود!
نظرات