واعظ قزوینی

شمارهٔ ۱ - در بنای مدرسه نواب سلطان

در زمان دولت خاقان عهد

آن چراغ افروز شرع مصطفی

شاه دین عباس ثانی، آنکه هست

رایت قانون دین، از وی بپا

از رخ آیینه ایام گشت

صیقل شمشیر او، ظلمت زدا

کرده در گردون دوام دولتش

پنجه خورشید را، دست دعا

شد ز همت، بانی این مدرسه

آن محیط دانش و، کان سخا

پشت دین،«نواب سلطان » آنکه هست

بردرش اهل جهان را التجا

اهتمامش کرد از این محکم اساس

کاخ دانش را، ز رفعت چرخ سا

بهر کسب فیض، توفیقم کشید

دامن دل سوی آن عالی بنا

گفتمش تاریخ جویان کاین کجاست؟

گفت، «درد جهان را دارالشفا»!