وحشی بافقی
شمارهٔ ۱۵
۱
هست امیدِ قوتی بختِ ضعیف‌حال را
مژدهٔ یک خرام ده منتظرِ وصال را
۲
گوشهٔ ناامیدی‌ام داد ز صد بلا امان
هست قفس حصارِ جان مرغِ شکسته بال را
۳
رشحهٔ وصل کو کز او گردِ امید نم کشد
وز نمِ آن برآورم رخنهٔ انفصال را
۴
نیم‌شبان نشسته جان بر درِ خلوتِ دلم
منتظرِ صدای پا مهدکشِ خیال را
۵
من که به وصل تشنه‌ام خضر چه آبم آورد؟
رفعِ عطش نمی‌شود تشنهٔ این زلال را
۶
دل ز فریبِ حسنِ او بزمِ فسوس و اندر او
انجمنی به هر طرف آرزوی محال را
۷
وحشیِ محو مانده را قوّتِ شکرِ وصل کو
حیرتِ دیده گو بگو عذرِ زبانِ لال را
تصاویر و صوت
نظرات
مهدی