وحشی بافقی
شمارهٔ ۱۵۶
۱
بتان که اهل تعلق به قید شان بندند
غریب سخت دلی چند سست پیوندند
۲
تهیهٔ سبب گریه‌های چون زهر است
شکر فشانی اینان که در شکر خندند
۳
در این جریده افسوس رنگ معنی نیست
چنین نگاشته مطبوع صورتی چندند
۴
به رود نیل فکندند دیدهٔ پدران
جماعتی که از ایشان بهینه فرزندند
۵
فغان که نغمه سرایان گل نیند آگه
که هست رنگی و بویی بدانچه خرسندند
۶
حقوق خدمت سد ساله لعب اطفال است
به کشوری که در آن کودکان خداوندند
۷
ز شور این نمکینان جز این نیاید کار
که بر جراحت وحشی نمک پراکندند
نظرات
هدا