وحشی بافقی
شمارهٔ ۲۸۱
۱
ما گل به پاسبان گلستان گذاشتیم
بستان به پرورندهٔ بستان گذاشتیم
۲
می‌آید از گشودن آن بوی منتی
در بسته باغ خلد به رضوان گذاشتیم
۳
در کار ما مضایقه‌ای داشت ناخدا
کشتی به موج و رخت به توفان گذاشتیم
۴
در خود نیافتیم مدارا به اهرمن
بوسیدن بساط سلیمان گذاشتیم
۵
کردیم پا ز دیده به عزم ره حرم
ره بسته بود خار مغیلان گذاشتیم
۶
ظلمت به پیش چشمهٔ حیوان تتق کشید
رفتیم و ذوق چشمه حیوان گذاشتیم
۷
وحشی نداشت پای گریز از کمند عشق
او را به بند خانهٔ حرمان گذاشتیم
تصاویر و صوت
نظرات