وحشی بافقی
شمارهٔ ۴۷
۱
در دل همان محبت پیشینه باقی است
آن دوستی که بود در این سینه باقی است
۲
باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن
کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است
۳
از ما فروتنی‌ست بکش تیغ انتقام
بر خاطر شریفت اگر کینه باقی است
۴
نقدینه وفاست همان بر عیار خویش
قفلی که بود بر در گنجینه باقی است
۵
وحشی اگر ز کسوت رندی دلت گرفت
زهد و صلاح و خرقهٔ پشمینه باقی است
نظرات
شیدا
سفید