وحشی بافقی

وحشی بافقی

شمارهٔ ۹۵

۱

می‌توانم بود بی تو تابِ تنهاییم هست

امتحانِ صبرِ خود کردم شکیباییم هست

۲

حفظِ ناموسِ تو منظور است می‌دانی تو هم

ورنه صد تقریبِ خوب از بهرِ رسواییم هست

۳

سویِ تو گویم نخواهد آمد اما می‌شنو

ایستاده بر درِ دل صد تقاضاییم هست

۴

نی همین دادِ تغافل می‌دهد خودرایِ من

اندکی هم در مقامِ رشک‌فرماییم هست

۵

گر شراب این است کـاندر کاسهٔ من می‌رود

پر خماری در پیِ این باده‌پیماییم هست

۶

گرچه هیچم نیستم همچون رقیبان دربه‌در

امتیازی از هوسناکانِ هرجاییم هست

۷

وحشی ام من کی مرا وحشت گذارد پیشِ تو

گرچه می‌دانم که در بزمِ تو گنجاییم هست

تصاویر و صوت

دیوان وحشی بافقی به کوشش حسین نخعی - وحشی بافقی - تصویر ۱۷۱
دیوان کامل وحشی بافقی به کوشش م. درویش با مقدمهٔ سعید نفیسی - وحشی بافقی - تصویر ۷۵
دیوان کامل شمس الدین محمد وحشی بافقی به کوشش ایرج افشار - وحشی بافقی, وحشی بافقی, وحشی بافقی, وحشی بافقی - تصویر ۱۰۹

نظرات

user_image
پیمان ابدالی
۱۳۹۴/۰۴/۱۳ - ۲۲:۳۶:۵۱
در چندین شعر وحشی از جمله همین شعر واژه ی "سد" را مشاهده کردم که به نظر من "صد" است. آیا دلیل خاصی برای این نوع نگارش وجود دارد؟
user_image
دکتر ترابی
۱۳۹۴/۰۴/۱۴ - ۱۰:۲۱:۳۱
پیمان گرامی، سد واژه ای پارسی است و میباید با س نوشته شود، می گویند برا ی جلو گیری از اشتباه با سد عربی که بند آب است با ص مینویسند. و عهده علی الراوی