وحشی بافقی
شمارهٔ ۱۷ - استر گرسنه
۱
میرسم از راه و دارم استری کز باب جوع
قوت دندان ندارد ورنه قنطر میخورد
۲
حرص کاهش هست تا حدی که گر بگذارمش
کهگل دیوار این ده را سراسر میخورد
نظرات