سلطان ولد
بهاءالدین محمد بن جلال‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد معروف به سلطان وَلَد و متخلص به ولد (۲۵ ربیع‌الثانی ۶۲۳ ق. حدود ۶۰۵ ش. لارنده - ۷۱۲ ق. ۶۹۱ ش. قونیه) فرزند بزرگ جلال‌الدین مولوی - شاعر و عارف نامدار ایرانی پارسی گوی - و جانشین و خلیفهٔ او در طریقه مولویه است.
از آثار او مثنوی «ولدی» یا «ولدنامه» از روی نسخهٔ آماده شده به کوشش خانمها نجما جبرئیل موسوی و نیلوفر غلامی قابل دریافت از وبگاه تصوف ایرانی به گنجور اضافه شده است.
| ردیف | وزن | تعداد ابیات | درصد از کل |
| ۱ | فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون) | ۸٬۸۵۸ | ۹۹٫۹۷ |
| ۲ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی) | ۲ | ۰٫۰۲ |
| ۳ | مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف) | ۱ | ۰٫۰۱ |
| ردیف | قالب شعری | تعداد ابیات | درصد از کل |
| ۱ | نامشخص | ۸٬۶۹۸ | ۹۸٫۱۶ |
| ۲ | مثنوی | ۱۶۰ | ۱٫۸۱ |
| ۳ | غزل/قصیده/قطعه | ۳ | ۰٫۰۳ |
