فرخی یزدی
شمارهٔ ۳۶۱
۱
ای مرغ اسیر از چه کمحوصلهای
از بستن بال خویش پر در گلهای
۲
پرواز کنی به کام خود روز دگر
پاداش چنین شبی که در سلسلهای
نظرات