خواجه عبدالله انصاری
شمارهٔ ۱۷۶
کریما دل من کان حسرت است و تن من مایه درد و غم نیارم گفت که اینهمه چرا بهره من نه دست رسد مرا چاره من
۲
مرا تا باشد این درد نهانی
تو را جویم که درمانم تو دانی
نظرات