خواجه عبدالله انصاری
شمارهٔ ۳۹
۱
آن دل که تودیدی همه دیگر گون شد
و آن حوض پر آب ماهمه پر خون شد
۲
و آن باغ پر از نعمت چون وارون شد
وآن آب روان ز باغ ما بیرون شد
نظرات