ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۱۱۳

۱

غازی بره شهادت اندر تک و پوست

غافل که شهید عشق فاضلتر ازوست

۲

فردای قیامت این بدان کی ماند

کان کشتهٔ دشمنست و این کشتهٔ دوست

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 82

نظرات

user_image
کمال
۱۳۹۵/۰۱/۰۶ - ۱۳:۰۴:۳۹
ج.آ:10498
user_image
علیرضا
۱۳۹۸/۰۹/۰۹ - ۲۲:۵۱:۲۸
سلام، ممنون ازین گنجینه گوهربار...بنده ادیب یا ناقد نیستم... اساتید بزرگوارقطعا دقیق میدانند و چه زیباست اگر راهنمایی کنن... در متن بگمان اشتباهی نوشتاری در درج "قاضی" رخ داده! در دنباله مصرع سخن از جستجوی (تک و پو) شهادت دادن آمده... در مصرع بعد مقایسه بین فضل قاضی و فضل شاهد آمده و در دنباله هم به قیاس نتیجه ی فتوای هر کدام و رائ هرکدام پرداخته...دایره لغات من حقیر اندک است و نمیدانم آیا "غازی" در اینجا معنایی دارد یا هنگام ماشین نویسی از دست در رفته...ممنون اگر دوستان راهنمایی کنند...در پناه حق باشید...
user_image
ناشناس
۱۳۹۹/۰۳/۰۱ - ۱۷:۴۹:۲۹
دوست گرامی: غازی یعنی جنگجو.