شما اینجا هستید :
ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۱۱۹

۱

زآن می خوردم که روح پیمانهٔ اوست

زآن مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست

۲

دودی به من آمد آتشی با من زد

زآن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 83

نظرات

user_image
منصور . ش
۱۳۹۲/۰۹/۱۶ - ۰۸:۱۰:۳۰
زان می خوردم که روح پیمانهٔ اوستزان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوستدودی به من آمد آتشی بر من زدزان شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
user_image
کمال
۱۳۹۵/۰۱/۱۲ - ۱۶:۴۴:۱۳
ج.آ : 6067
user_image
shiva
۱۳۹۵/۰۱/۱۲ - ۱۷:۵۰:۰۶
این عدد به چه معنی ؟
user_image
حاشیه‌
۱۳۹۵/۰۱/۱۲ - ۱۸:۴۹:۰۱
شیوا فهمیدی به منم اطلاع بده.توضیح نمیده این کمال. که کارش دارای هدف خاصیه یا بیماری خاصی داره.
user_image
مهدی حسنی
۱۴۰۰/۰۹/۲۲ - ۱۴:۵۴:۳۳
سلام، به نظرم اگه خورْدَم خونده بشه، وزن شعر مشکل دار میشه. شاید منظور شاعر خورَدَم صحیح باشه. هر چند در این حالت ضمیر مفعولی م با مصرع بعدی که میگه مست شدم مغایرت داره، چون مطابق مصرع دوم شاعر خورنده می است. اگه کسی رفع ابهام کنه، ممنون میشم. البته هم شهرام ناظری و هم حسام الدین سراج ، در اهنگ خودشون خورْدَم قرائت میکنند.