ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۱۵۷

۱

ای دیده نظر کن اگرت بیناییست

در کار جهان که سر به سر سوداییست

۲

در گوشهٔ خلوت و قناعت بنشین

تنها خو کن که عافیت تنهاییست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

کمال

۱۳۹۵/۰۲/۱۹ - ۱۵:۴۷:۳۰

9706

لیلا

۱۳۹۵/۱۲/۰۳ - ۰۴:۰۸:۱۴

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزدسعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد حافظ

روفیا

۱۳۹۵/۱۲/۰۳ - ۱۰:۴۹:۴۰

لیلا جان درود فکر نمی کنید هر دو « تنها » که نگاشته آید باید « تن ها » نگاشته شوند؟؟اشارتی است به نفوس آدمی! آدم ها! یا به قول آنتوان دو سنت اگزوپری آدم بزرگ ها...یک سلامی نشنوی ای مرد دین که نگیرد آخرت آن آستینآدمی خوارند اغلب مردماناز سلام علیکشان کم جو امان